کارنامه دولت سیزدهم در رشد تولید به روایت مراجع آماری
به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ آمارهایی که طی هفتههای اخیر منتشر میشود، آخرین آمارها از وضعیت اقتصادی در دوران دولت سیزدهم به شمار میرود و نتیجه مدیریت دولت قبل در حوزههای مختلف را نشان میدهد. یکی از مهمترین آمارهایی که بانک مرکزی و مرکز آمار ایران به عنوان متولیان اصلی انتشار آمارهای کشور، در هفتههای اخیر منتشر کردند، رشد اقتصادی بهار ۱۴۰۳ بود. با انتشار این آمار، میتوان عملکرد دولت سیزدهم در زمینه رشد اقتصادی به عنوان مهمترین شاخص اقتصادی را بررسی کرد.
بررسی ارقام حسابهای ملی دو مرجع آماری نشان میدهد کل رشد تولید ناخالص داخلی کشور در ۳ سال منتهی به پایان بهار ۱۴۰۳، طبق اعلام مرکز آمار ۱۲.۵ و طبق اعلام بانک مرکزی ۱۱.۴ درصد بوده است. به بیان ساده تر، هر دو مرجع آماری با اختلاف نه چندان زیادی، از رشد ۱۲ درصدی اقتصاد کشور در ۳ سال منتهی به پایان بهار امسال حکایت کردهاند.
همچنین رشد تولید بدون احتساب صنعت نفت و گاز (رشد غیرنفتی) در این ۳ سال طبق روایت مرکز آمار ۱۰.۹ و طبق روایت بانک مرکزی ۶.۲ درصد بوده است.
بررسی جزئیات حسابهای ملی نشان میدهد در دوران دولت سیزدهم، بخش کشاورزی وضعیت مطلوبی نداشته، به طوری که طبق محاسبات مرکز آمار رشد این بخش در کل ۳ سال اخیر منفی ۰.۱ و طبق اعلام بانک مرکزی منفی ۱۲.۷ درصد بوده است.
نکته قابل توجه دیگر در این آمارها، رشد بالای صنعت نفت و گاز است. هر دو مرجع آماری از رشد حدود ۳۲ درصدی بخش نفت و گاز در ۳ سال منتهی به پایان بهار امسال خبر میدهند. آمارهای فروش نفت نیز، رشد بالای تولید این بخش را تایید میکند. طبق آخرین گزارشهای موسسات بینالمللی مرتبط با حوزه نفت و گاز، فروش نفت ایران در ماههای اخیر به بیش از یک و نیم میلیون بشکه در روز رسیده است.
بخش خدمات هم طی ۳ سال منتهی به پایان بهار ۱۴۰۳، طبق گزارش هر دو مرجع آماری، رشد بالای ۱۰ درصد را تجربه کرده است.
بررسی رشد اقتصاد کشور از سمت اقلام هزینه نیز، حاوی نکات بسیاری است. بررسی جزئیات دادههای دو مرجع آماری نشان میدهد رشد مصرف نهایی بخش خصوصی در ۳ سال منتهی به پایان بهار امسال طبق روایت مرکز آمار ۷ درصد و طبق روایت بانک مرکزی ۱۷.۴ درصد ثبت شد.
مهمترین اختلاف دو مرجع آماری کشور در گزارش اقلام هزینه، مصرف نهایی دولت است. هزینه مصرف نهایی دولت به روایت مرکز آمار ۱۴.۶ درصد و به روایت بانک مرکزی تنها ۰.۲ درصد بود.
تشکیل سرمایه طی سالهای اخیر از جمله شاخصهایی بود که بسیار مورد توجه کارشناسان قرار داشت؛ چرا که تشکیل سرمایه در دهه ۹۰، بیش از ۳۰ درصد سقوط کرد. افت شدید تشکیل سرمایه در دهه ۹۰ بازتاب آشکاری از مستهلک شدن زیرساختهای تولید و عدم سرمایهگذاری در بخش تولید بود. مستهلک شدن زیرساختهای تولید در این دهه، توان تولیدی کشور را به میزان زیادی از بین برد و دستیابی به رشدهای بالا را بسیار دشوار کرد.
دادههای مرکز آمار و بانک مرکزی نشان میدهد تشکیل سرمایه ثابت در ۳ سال منتهی به پایان بهار ۱۴۰۳، بیش از ۳۰ درصد افزایش یافت. این ارقام نشان میدهد بخشی از زیرساختهای از بین رفته تولید در دهه ۹۰، طی ۳ سال اخیر بازیابی شده است.